ZiołaNaZdrowo.pl - wszystkie informacje o ziołach i ziołolecznictwie - dowiedz się o nas więcej  →

Botanika

Róż

Ten kwiat jest różowy. Ale wyraźnie nie jest bardzo różowy.

Róż, rodzaj Dianthus

Róż, rodzaj Dianthus, otrzymał swoją popularną nazwę kilkaset lat temu w Anglii. Słowo pink to nie tylko nazwa koloru. Jego starsze znaczenie to zygzakowata krawędź. Moja mama miała nożyczki, które cięły krawędź kawałka materiału w zygzakowaty wzór, aby się nie gniótł, zwane nożycami do różowania.

różowy, Dianthus

Słowo pink, podobnie jak pinked, zostało po raz pierwszy zapisane w języku angielskim w 1150 roku. Oznaczało mrużenie lub zwężanie oczu i było stosowane do innych wąskich rzeczy, takich jak oczka w szyciu, a następnie zygzakowata krawędź. Eksperci doszli do wniosku, że stąd wzięła się nazwa roślin z rodzaju Dianthus, ponieważ ich płatki mają postrzępione krawędzie, wyglądają na zaróżowione.

Podczas gdy większość moich zdjęć róż może być postrzegana jako różowy kolor lub przynajmniej odmiany różowego kwiatu, w rzeczywistości kwiaty wielu róż są czerwone lub białe (Istnieje około 340 gatunków Dianthus, w tym goździki, Dianthus caryophyllus . Goździki pochodzą z basenu Morza Śródziemnego; dotarły do Anglii w średniowieczu i przez pewien czas były nazywane różami).

goździki, Dianthus caryophyllus

Słowo pink oznaczające czerwonawo-biały lub białawo-czerwony jest jednym z nowszych słów określających kolor dodanych do codziennego języka angielskiego. („Major color word” oznacza, że różowy jest kolorem, który większość ludzi rozpoznaje, jak niebieski i brązowy, a nie słowem, które niektórych zastanawia, jak puce, azure czy taupe). Najwcześniejsze znane użycie różowego jako białawo-czerwonego miało miejsce w 1669 roku. Dziś jest to standard.

(Co jeszcze bardziej utrudnia czytanie starych książek, w 1400 roku różowy oznaczał żółtawo-zielony pigment do malowania (jezioro). To znaczenie jest obecnie całkowicie przestarzałe).

różowy Dianthus

Kiedyś różowienie krawędzi ubrań było znane i mówiło się po prostu „blady czerwony”. Ale produkcja odzieży poszła naprzód. Dziś różowienie to kiepski sposób na powstrzymanie marszczenia. Wyszukiwarka Google poleca klej do tkanin, uszczelniacz do szwów lub szycie za pomocą sergera. Co więcej, szycie stało się hobby, a nie czymś, co każda kobieta robiła dla swojej rodziny przez cały czas. Tak wiele osób nie zna języka szycia, nie mówiąc już o różowej krawędzi.

Tymczasem kolorowe słowa i przedmioty codziennego użytku stale się zmieniały. Lingwiści odkrywają ciągłą ekspansję głównych słów kolorystycznych w językach europejskich, od czerwonego, czarnego i białego w czasach rzymskich do naszego czerwonego, żółtego, pomarańczowego, różowego, zielonego, niebieskiego, fioletowego, brązowego, szarego, czarnego, białego (czy zapomniałem o niektórych, których używasz na co dzień?). Jak oni żyli bez słów oznaczających brązowy lub zielony? Cóż, mieli je, ale nie potrzebowali ich zbyt wiele. Aż do ostatnich 100 lat farby zmywały się dość szybko, a farba lub barwnik z roślin były praktycznie jedynym sposobem na pokolorowanie przedmiotu. Tak więc większość rzeczy miała kolor materiałów, z których zostały wykonane, krzesła z orzecha włoskiego miały kolor orzecha włoskiego, dachy z łupków miały kolor łupków, rzeczy barwione marzanką miały kolor marzanki (pomarańczowo-czerwony). Można było użyć słowa kolor, ale materiał zwykle dostarczał jeszcze więcej informacji. To są liście truskawki, a nie tylko zielone liście.

Farby stały się lepsze i wymyśliliśmy, jak pokolorować materiały przed stworzeniem przedmiotu. Teraz możesz kupić Krzesła i wskazać czerwone lub różowe, aby odróżnić je od identycznych krzeseł z żółtego i pomarańczowego plastiku. To samo z barwnikami anilinowymi, które barwią tkaniny; dają nam niesamowitą gamę kolorów, nie tylko czerwień madder i żółcień morwową. Potrzebujemy słów określających kolory, więc nasz język poszerza się o opaleniznę, turkus i chartreuse.

Różowe kwiaty mają dla nas sens, a róż nie kieruje nas w stronę postrzępionych krawędzi. Język ewoluuje.

te są łatwe, zarówno różowe, jak i zaróżowione

Co prowadzi do róż indyjskich, Spigelia marilandica, amerykańskiego dzikiego kwiatu z rodziny roślin Loganiaceae. Jedyną znaną rośliną z rodziny Loganiaceae jest Strychnos, z którego otrzymujemy trującą strychninę. Nie jest blisko spokrewniony z Dianthus , który należy do rodziny goździkowatych, Caryophyllaceae, i nie przypomina żadnego gatunku Dianthus . Co więcej, wcale nie ma różowych kwiatów (zdjęcie poniżej). To sprawia, że wspólna nazwa zwyczajowa jest zagadką. Strony internetowe i książki zazwyczaj wyjaśniają nazwę róż indyjski jako formę różowego korzenia. Jednak korzenie róż indyjskich nie są zauważalnie różowawe. Niektóre rośliny, na przykład marzanna(Rubia tinctoria) i krwiściąg lekarski (Sanguinariacanadensis), mają wyraźnie czerwonawe korzenie, a nie róż indyjski. Róże indyjskie były używane w medycynie przez rdzennych Amerykanów do wydalania robaków jelitowych, a koloniści we wschodnich Stanach Zjednoczonych używali jej w ten sam sposób; jest jednak dość trująca. Roślina została wysłana do Anglii przez angielskiego ogrodnika Johna Evelyna (1620-1706), który nazwał ją Indian pinks lub pinkroot. Nikt nie jest do końca pewien dlaczego. Żył na tyle dawno temu, że mógł mieć na myśli albo zygzakowate krawędzie, które z pewnością mają, albo różowe korzenie, których nie mają.

Róż indyjski, Spigelia marilandica

Róż indyjski, Spigelia marilandica

Mylący zestaw nazw.

Co więcej, od przed 1664 r. do dziś róż indyjski w Anglii oznacza Dianthus chinensis. W Stanach Zjednoczonych nazywa się je tęczowymi różami lub chińskimi różami. Angielska nazwa jest jednym z tych uogólnień, w których kultura popularna nazywała wszystko, co pochodzi z Azji, Indianami. Co ciekawe, Oxford English Dictionary cytuje Dianthus ch inensis jako indyjskie róże Johna Evelyna w jego książce Sylva . Jest to ta sama osoba, której przypisuje się nazywanie Spigelia marilandica, Indian pinks i pinkroot. Evelyn był ważnym ogrodnikiem i pisarzem ogrodniczym (biografia w wikipedii). Mogę znaleźć dokładne miejsce, w którym pisał o Dianthus chinensis, nie mogę znaleźć dokładnego cytatu, który napisał o Spigelia marilandica. Wspólne nazwy pospolite są na tyle częste, że być może nazywał obie rośliny tą samą nazwą pospolitą i nie przejmował się tym, tak jak ja to robię z jeżówkami.

Wszystkie te różowe, które nie są różowe, są ładnymi roślinami. Po prostu nie oczekuj, że będą miały różowe kwiaty.

Komentarze i poprawki mile widziane.

Referencje

Crawford, B. 2024 Spigelia marilandica-aPlant with Tropical Flair. New Jersey Agricultural Experiment Station. Rutgers link Dostęp 6/7/24.

Gruenwald, J., T. Brendler i C. Janicke, redaktorzy. 2007. PDR for Herbal Medicines. 4th edition. Thomson Publishing, Montevale, NJ.

Moerman, D. E. 1998. Native American Ethnobotany. Timber Press, Portland, OR.

„Pink” (noun, czasownik) Oxford English Dictionary. (Online, za pośrednictwem University of Nebraska) Dostęp 6/5/24.

Kathy Keeler

Podobne artykuły
Botanika

Zapylanie motyli, krótki przegląd

Botanika

Nazwaliśmy ją Ditch Weed i zostawiliśmy w spokoju (Cannabis sativa).

Botanika

Teasel, Dipsacus fullonum, niegdyś ważne narzędzie

Botanika

Historia zdjęć - Piękna, gwiezdna Salta, Argentyna

Zapisz się na Newsletter
i otrzymuj najnowsze posty prosto na swoją skrzynkę